यस्तो पनि हुन्छ

एलिना नउठ्दै रोजनले चिया बनाएर पियो र नलिनाका लागि चिया थर्मसमा हालेर विछ्यौनासंगैको टेबलमा राखिदियो । त्योभन्दा अगाडि उसले दालतरकारी पकाइसकेको थियो । भात पकाउनका लागि भने चामल भिजाएर ठिक्क पारेर राख्यो । चिया पिउदापिउदै लुगा फेरेर घाँटीमा टाई झुण्ड्याइसकेपछि रोजन डेराबाट निस्क्यिो । छ बजे त कक्षामा पसिसक्नुपर्ने हुनाले ऊ हिँडेरै कलेजमा पुग्यो । कलेज जानका लागि माइक्रोबस वा टेम्पो कुरिरहनुभन्दा हिडेरै निश्चित समयमा कलेज पुगिने भएकोले उसले कहिल्यै पनि माइक्रो वा टेम्पो कुर्दैन थियो । हाजिरी गरेर कक्षामा पुग्दा विद्यार्थी टनाटन रहेछन् । एकपछि अर्कोगर्दै उसले दुईवटा कक्षा सिध्याएर खाना खान फेरि डेरातिर दौडियो । किनभने यसपछि उसलाई सहकारीको दशपाँचको ड्युटी पनि गर्नु थियो । ‘एलिना, खाना पकायौ ? ल छिटो पस्क ल । म लुगा फेरिहाल्छु ।’—कोठामा पस्दापस्दै पल्लो कोठाकी क्रिस्टिनासँग बात मारिरहेकी एलिनालाई हेर्दै रोजनले भन्यो । रोजनले बाथरुमबाट लुगा फेरेर निस्किँदा क्रिस्टिना गइसकेकी थिइन् भने एलिना चाहिँ लुगा ओडेर सुतिरहेकी थिइन् । ‘एलिना, खै त खाना पस्केको ? मलाई अफिस जान हतार हुन्छ । पाँच मिनेट ढिलो हुने वित्तिकै सहकारीको मालिकको भाषण सुन्नुपर्छ ।’—रोजनको कुरालाई सुनेको नसुनेभैंm गरेपछि रोजनले एलिनालाई झक्झकायो । ‘नछो मलाई, साले ।’—एलिनाले जंगिएर रोजनलाई जोडले धक्का दिइन् । रोजन भित्तामा ठोक्किन पुग्यो । साले, विहे अघि त एलिना तिम्रो लागि यो गर्छु भन्थिस, त्यो गर्छु भन्थिस् । यै हो मेरो लागि आकाशको तारा टिपेर ल्याको ? आपूmलाई मोडलिङको अफर आयो गरिन । चलचित्रको अफर आयो गरिन, तेरै लागि । तर अब तेरो बीस पच्चीस हजारको जागीरको कमाईमा अल्झेर म आप्mना रहर मार्दिन । डेराको बसाईमा म सड्न चाहन्न । किनकि जीवनमा मलाई कार चाइन्छ, बंगला चाहिन्छ, पैसा चाहिन्छ । तेसका लागि म म जे पनि गर्न तयार छु ।’ ‘एलिना, यो के भनेकी तिमीले ?’—रोजन चिच्यायो । ‘धेरै नभुक र मेरो कुरा सुन । क्रिस्टिनासँग आज म फाइभ स्टार होटल जाँदैछु । एक रातमै पचास हजार कमाइने रै’छ । देशी विदेशी जोसुकै होस् मलाई के फरक पर्छ र ? मलाई त पैसा चाहियाछ ।’ ‘चुप लाग एलिना ।’— रोजन चिच्यायो । रोजनको चिच्याहटलाई एलिनाले अलिकति पनि वास्ता गरिनन् बरु उनी विषालु खित्का छाड्दै क्रिस्टिनाको कोठातिर लागिन् ।