Bullion
Currency
युनिकोड
मौसम
हेमन्त गिरीकाे ‘बा’ का आँखा ! (कविता)
बा-आमा लाई उपहार किन्न
लाहुरको पुरै बजार चाहारें !
आमाको लागि सब थोक पाइयो
बाको लागि केही पाइएन !
किन होला ?
मुगलानमा पसीना बेचेको पैसाले
सुविधा किनी
इण्टरनेटको तार
झुन्ड्याइदिएको छु घरमा !
यता बाट ‘भिडियो कल’ गर्दा
आमा झ्वाम्तै हाम फाल्नुहुन्छ फोनमा
बा लुसुक्क निस्क़िनु हुन्छ घर बाहिर
किन होला ?
‘बा, घुम्न आउनुहुन्छ र लाहूर ?’
एक दिन सोधें हिम्मत गरेर !
भन्नु भयो-
‘तैंले पुरै हेरेर आइज लाहूर
र
मलाई देखाइदे त्यो
तेरै आँखा बाट !’
किन यसो भन्नु भयो होला ?
आमाका आँखा अझै तगडै छन
बाका कमजोर भए !
किन होला ?
बालाई आफ्नै आँखा मन पर्दैनन !
भन्नुहुन्छ-
रूँदै नरोएका आँखा पनि के आँखा ! ?
आफ्नो सन्तान संग जुधाउनै नसक्ने आँखा पनि के आँखा ! ?
सन्तानको सुख स्वदेशमा देख्न नसक्ने आँखा पनि के आँखा ! ?
आमा रोइरहनु भो
आँशु बगाइरहनु भो
र
उहाँका आँखा तगडा भए !
बा कैलै रुनु भएन
रुनै पाउनु भएन
रुनै चाहनु भएन
रुनै जान्नु भएन
र
उहाँका आँखा कमजोर भए !
आज मेरो गोजी भरी पैसा छ
बाका आँखालाई मिल्ने चश्मा
बनाएको होला कि नहोला
सपना बनाउने लाहुरले ?
यसपाली बिदामा
बालाई रहरहरू देखाउने रहर छ !
✍️हेमन्त गिरी, टोकियो
प्रतिकृया लेख्नुहोस्: