रिठ्ठेको बकपत्र

[caption id=\"attachment_123062\" align=\"alignleft\" width=\"331\"] सुन्दर शिरीष[/caption] आरनमा हसिँया अर्चाप्दा–अर्चाप्दै आगैको फिलुङ्गोबाट जन्मिएको म रिठ्ठे । यी हेर हातभरी उठेका छन् थुप्रै ठेलाका पहाडहरु, र, फूटेका छन् निधारभरी पसिनाको खहरे म यै ठेलाको मुटुबाट ठोक्दैछु घन र, लगाउँदै पसिनाको पाइन् बनाउँदैछु हतियार सदियौंदेखि । काजी, तिम्रै कोट सिउँदा–सिउँदै कोटै मुन्तिरको भुईंमा जन्मिएको म रिठ्ठे । हेर, नियालेर हेर तिम्ले लगाएको कोटमा देखिनेछन् रगतका टाटाहरु र, संघर्षमा ज्यूनुको सापट दृष्यहरु । हो काजी म गवार नै हुँ, हो काजी म बुँगा नै हुँ, मैले बुझ्न सकिन तिम्रो भुईंमान्छे कस्ता हुन्छन् तिम्ले महलमा बसेर तिम्रो खानदानी शैलीमा महलमा बस्ने भुईंमान्छेको स्तुती लेखिएको स्वर्णिम इतिहास मैले बुझ्नै सकिन् । कसरी बुझ्नु र काजी जब बुझ्न खोज्दै थिएँ थमाईदियौ मेरो कलिला हातमा घन, कैंची र सियोहरु जब बुझ्न थालें थमाईदिन खोज्दैछौ म आफैंले बनाएको हतियार । हो काजी मलाई जनवादी भन् हो काजी मलाई प्रगतिवादी भन् घन ठोकिएको संगीतमा जीवनको गीत गाउँछु, आगोको काजगमा आगैकौ कविता लेख्छु र, एक एक धरो टालो जोडेर विशाल भूगोल बनाउँछु । फरक छ काजी तिमी र म मा तिमी मालिक, म अछुत तिमी धनी, म गरिव तिमी उत्थानकर्ता, म विद्रोही मैले छोएको पानी चल्दैन भने मैले टेकेको धर्ति अपवित्र हुन्छ भने म अछुतै सहि तर, काजी यो अछुतले फेरेको सास नफेर यो अछुतले ओढेको आकाश नओढ । विल्कुल फरक छ काजी तिमी र म मा तिमी सबैलाई सर्वहारा देख्छौ म सर्वहारालाई मात्र सर्वहारा देख्छु तिमी कालोलाई सेतो देख्छौ म कालोलाई कालै देख्छु तिमी इतिहास जोगाउन खोज्छौ म इतिहास फेर्न खोज्छु फरक छ काजी तिमी मलाई मात्र अछुत रिठ्ठे देख्छौ म आफैलाई समाज परिवर्तन गर्ने नायक देख्छु । काजी, तिमीले अछुतको पगरि गुथाएको म रिठ्ठे तिमीले विद्रोहि बनाएको म रिठ्ठे तिमीले नै घन, सियो र कैची थमाएको म रिठ्ठे आज तिमै्र विरुद्ध उभिएको छु बीच सडकमा बनाउँदैछु हतियार मेहनतले मेट्न सदियौदेखिको कुरुप इतिहास हो यतिबेला यो रिठ्ठे जागेको छ खोसिएको स्वतन्त्रता फिर्ता गर्न ! ०००